დიდმოწამისა შუშანიკ დედოფლისა, რომელი ქართლს იწამა (475, დაკრძალულია მეტეხის ტაძარში)*;
წმიდათა შორის მამისა ჩვენისა იოსებ კათალიკოსისა, სასწაულთმოქმედისა (ჯანდიერი, 1770);
წინასწარმეტყველისა ოსესი (820წ. ქრ. შ-მდე);
ღირსმოწამისა ანდრია კრიტელისა (767);
მოწამეთა უვერცხლოთა თანაძმათა: კოზმან და დამიანე არაბიელთა და მოყვასთა მათთა მოწამეთა: ლეონტისა, ანთიმოზისა და ევტროპისა (287 ან 330);
აღმოყვანება წმიდათა ნაწილთა მართლისა ლაზარესი, ოთხთა დღეთა საფლავად მდებარისა, კიტიელ ეპისკოპოსისა (890) და დადება ნაწილთა მისთა კონსტანტინეპოლს (898);
მოწამეთა: ხრისანთო და დარიასი (283-284).
ლიტ.: ფლპ. 1: 12-20 (დას. 237). ლკ. 9: 44-50 (დას. 47).
ცისკ.: მთ. 15: 21-28 (დას. 62).
დიდმოწ.: 2 კორ. 6: 1-10 (დას. 181). ლკ. 7: 36-50 (დას. 33).
ტიპიკონური მითითებები
* „აღსრულებაჲ მისი თთუესა ოკდონბერსა ათჩჳდმეტსა საჴსენებელსა წმიდათა მათ და სანატრელთა მოწამეთა კოზმან და დამიანჱსთა. და დღე ხუთშაბათი იყო, რომელსა განვაწესეთ საჴსენებელი წმიდისა შუშანიკისი სადიდებელად და საქებლად ღმრთისა, მამისა და ძისა და სულისა წმიდისა, რომელსა შუენის დიდებაჲ უკუნითი-უკუნისამდე, ამჱნ“ (ძველი ქართული აგიოგრაფიული ლიტერატურის ძეგლები, წიგნი I, თბ. 1963, გვ. 29).